Aradakiler, arada kalan, sıkışan, sıkıştırılan insanların hikâyeleridir. Yazılış tarihleri bakımından belirli dönemleri ele alışıyla da toplumsal tarih açısından içine düştüğümüz/düşürüldüğümüz acıklı durumu gözler önüne sermektedir.

Yarım yüzyıllık bir dönemden önemli kesitlerin irdelendiği bu öykülerde aradakilerin her ne kadar ezilseler de umutlarının, dirençlerinin kırılamayacağına tanık olacaksınız.

“Köylerini boşaltırken:
– Kimse arkasına bakmayacak, demişlerdi. Bakanı vururuz.
Arkalarına bakmamışlar ama evlerin yanarken duvarlarının gür diye çöküşünü, ağaçların, üzüm kütüklerinin çatırdayışını, atların kişneyişini, davarın böğürüşünü, koyunun kuzunun meleyişini duymuşlardı.”