Soysal Ekinci 5 Eylül 1994 günü bir şair İstiklal Caddesi’ni kesen Başağa Sokak’ın 13 numaralı evin bodrum katında hayatına son verdi. 1983 yılında girdiği hapishaneden 6 yıl siyasi tutsak olarak yatıp çıktıktan sonra da şiir yazmaya devam etti. Hapishanede başladığı uzun soluklu, uzun dizeler ve sayfalar dolusu devam eden şiirlerine ara vermeden yazdı.

Doğup büyüdüğü ilçenin yerel sözcüklerini de kullandı şiirlerinde, Türkiye’nin ve dünyanın acılarını da göğüsledi. Halk edebiyatından da yararlandı yazarken, destandan da.

Biri Yitik İki Ülke’ye yolu düştüğünde ve oradan kendi rızasıyla ayrılmak istediğinde yaşlı sayılmazdı ama susmayı seçmişti nicedir. Nicedir susku suikastının üzerine toprak atmaktan geri durmadığı şair, Manos Kitap’ın özenli çalışmasıyla yeniden okuyucuyla buluştu. Dergilerde kalmış, kitaplarına girmemiş şiirlerinin de yer aldığı bu kitap “Bir insanın mutluluğu için bin insanı acılar içinde bıraktım. Beni affedin!” son notuyla veda eden Soysal Ekinci’ye vefa olarak da okunabilir.